Αυγίτης ( Augite)
- Ομάδα : Πυριτικά
- Κρυσταλλικό Σύστημα : Μονοκλινές
- Χημικός Τύπος : (Ca,Mg,Fe)2Si2O6
- Σκληρότητα : 5,5 – 6
- Ειδικό Βάρος : 3,2 – 3,5
- Σχισμός : Καλός
- Θραυσμός : Κογχώδης έως Ανώμαλος
- Χρώμα : Σκούρο πράσινο, μαύρο, καστανό και πορφυρό
- Γραμμή Σκόνης : Γκριζοπράσινη
- Λάμψη : Από υαλώδης έως ρητινώδης
- Φωταύγεια ( Φθορισμός) : Δεν Παρουσιάζει
Ο Αυγίτης είναι το πιο κοινό μέλος της ομάδας των πυριτικών ορυκτών του πυρόξενου: Βρίσκεται ακόμη και στη Σελήνη. Ο αυγίτης είναι συνήθως μαύρος, αλλά μπορεί να έχει και σκούρο πράσινο ή ιώδες χρώμα. Έχει χαρακτηριστική υαλώδη λάμψη και πήρε το όνομα του από την ελληνική λέξη “αυγή”, που σημαίνει και “λάμψη”.
Ο καθαρός αυγίτης είναι πυριτικό ορυκτό του ασβεστίου, του μαγνησίου και του σιδήρου. Σχηματίζει μονοκλινείς κρυστάλλους και έτσι ορίζεται ως κλινοπυρόξενο ορυκτό. Καθιερώθηκε ως ξεχωριστό είδος το 1792. Από το 1868, τα δείγματα που περιείχαν ελάχιστο ή καθόλου σίδηρο ταξινομούνταν ως “Λευκαγίτης“. Αλλά το 1988, μια επιτροπή του Διεθνούς Ορυκτολογικού Συνδέσμου (ΙΜΑ) αποφάνθηκε ότι ο ελεύθερος από σίδηρο αυγίτης δεν ξεχωρίζει πρακτικά από τον διοψίδιο ( ένα πυριτικό ορυκτό του ασβεστίου και του μαγνησίου του οποίου ο χημικός τύπος είναι MgCaSi2O6).
Χαρακτηριστικά του Αυγίτη
Ο αυγίτης είναι μέλος της πολυμελούς ομάδας των πυριτικών ορυκτών. Κάθε μόριο του περιέχει δύο άτομα πυριτίου και έξι άτομα οξυγόνου, τα οποία είναι ενωμένα με δύο άτομα ενός από τα μεταλλικά στοιχεία ασβεστίου, μαγνησίου και σιδήρου. Οι κρύσταλλοι του αυγίτη ανήκουν στο μονοκλινές σύστημα συμμετρίας, στο οποίο κανένα ζεύγος εδρών δεν έχει το ίδιο μήκος, πλάτος ή ύψος με κάποιο άλλο. Εξωτερικά εμφανίζονται συχνά βραχυπρισματικοί, ενώ πολλοί εισέρχονται ο ένας μέσα στον άλλον – φαινόμενο γνωστό ως διδυμία.
Ακόμα και με τη βοήθεια υψηλής τεχνολογίας οπτικών συσκευών μπορεί να είναι πρακτικά αδύνατο να διακρίνουμε τον αυγίτη από τα άλλα μέλη της σειράς του στερεού διαλύματος διοψιδίου – εδενβεργίτη. Έτσι, ο όρος αυγίτης χρησιμοποιείται μερικές φορές για κάθε ορυκτό πυρόξενο που ανήκει στο μονοκλινές σύστημα συμμετρίας. Στα στενά συγγενικά είδη περιλαμβάνονται ο Φασαΐτης, που έχει τα ίδια χημικά συστατικά με τον καθαρό αυγίτη και είναι επίσης πλούσιος σε οξείδιο του ασβεστίου, και ο Τιταναυγίτης που, όπως δηλώνει το όνομα του, περιέχει Τιτάνιο.
Προέλευση Αυγίτη
Ο αυγίτης είναι διαδεδομένο ορυκτό σε πετρώματα που σχηματίστηκαν αρχικά από ηφαιστειακή δραστηριότητα βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης (πυριγενή πετρώματα) και σε πετρώματα που έχουν αλλοιωθεί από τη θερμότητα και την πίεση (μεταμορφωμένα πετρώματα). Είναι επίσης κοινό ορυκτολογικό συστατικό σε βασάλτες που ανακαλύφθηκαν στην Σελήνη, καθώς και σε μετεωρίτες. Πάνω στη Γη, μερικά από τα πιο αξιόλογα κοιτάσματα του αυγίτη έχουν σχηματιστεί στις πλαγιές των ενεργών ιταλικών ηφαιστείων Αίτνας, Βεζούβιου και Στρόμπολι. Μερικές από τις πολλές άλλες πηγές αυτού του ορυκτού είναι επίσης : Βοημία( Δημοκρατία της Τσεχίας), Πάργκας (Φιλανδία), Τρεντίνο (Ιταλία), Άρενταλ (Νορβηγία), Καλιφόρνια, Μοντάνα (ΗΠΑ).
Ενεργειακές ιδιότητες Αυγίτη
Λόγω της πλούσιας ενέργειας του θρέφει το αιθερικό μας σώμα. Απαλύνει τα συναισθήματα και καλμάρει την καρδιά. Μας ξεκολλά από την τελματωμένη ενέργεια. Είναι ένας θαυμάσιος οδηγός για το μονοπάτι της πνευματικής αναζήτησης. Ενώνει το είναι μας με τον έξω κόσμο και τη συμπαντική ενέργεια. Καλμάρει τους πόνους που προέρχονται από ψυχοσωματικές καταστάσεις. Δρα κατά της κατάθλιψης και τονώνει το μυϊκό σύστημα. Χρήσιμος για τη χρόνια κόπωση και την εξάντληση. Χαλαρώνει το νευρικό σύστημα.