Αλίτης ή Ορυκτό Αλάτι ( Halite )
- Ομάδα : Αλογονίδια
- Κρυσταλλικό Σύστημα : Κυβικό
- Χημικός Τύπος : NaCI
- Σκληρότητα : 2
- Ειδικό Βάρος : 2,16
- Σχισμός : Τέλειος
- Θραυσμός : Κογχώδης
- Χρώμα : Άχρωμος (αλλοχρωματικός)
- Γραμμή Σκόνης : Λευκή
- Λάμψη : Υαλώδης
- Φωταύγεια ( Φθορισμός) : Πράσινη, πορτοκαλί, κόκκινη
Ο αλίτης είναι γενικά γνωστός ως αλάτι, μαγειρικό άλας ή ορυκτό άλας. Είναι συνήθως άχρωμος ή λευκός, αλλά μερικά δείγματα του μπορεί να έχουν αποχρώσεις μαύρου, γαλάζιου, πορτοκαλί, πορφυρού, κόκκινου ή κίτρινου χρώματος. Τον χρησιμοποιούσαν από τους αρχαίους χρόνους ως καρύκευμα και για τη συντήρηση των τροφίμων. Σήμερα αποτελεί σημαντική πηγή χλωρίου, νατρίου και υδροξειδίου του νατρίου. Το όνομα του προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη “Αλς” που σημαίνει “θάλασσα”, γιατί το 80{a63b7a4686bc561d359265d6492871b1ba7572fd3e55cdfa2760d79b0922bdac} των διαλυμένων υλικών στη θάλασσα είναι αλάτι.
Το αλάτι που χρησιμοποιείται στη μαγειρική και ως συντηρητικό των τροφίμων, προέρχεται κυρίως από κοιτάσματα ορυκτού άλατος και εξορύσσεται από το έδαφος. Ο αλίτης, όμως που χρησιμοποιείται για την απόληψη χλωρίου, νατρίου και υδροξειδίου του νατρίου, λαμβάνεται από το αλμυρό νερό.
Οι χρήσεις του Χλωρίου
Το χλώριο είναι αέριο και χρησιμοποιείται για την απομάκρυνση των βακτηριδίων από το πόσιμο νερό, ως λευκαντικό, καθώς και για την παρασκευή πολλών οργανικών χημικών, ιδίως λιπασμάτων. Εξάγεται από τον αλίτη ως παραπροϊόν της μεθόδου Ντάουνς, η οποία διαχωρίζει το νάτριο και το χλώριο του ορυκτού με ηλεκτρόλυση.
Οι χρήσεις του Νατρίου
Το νάτριο είναι μεταλλικό στοιχείο που απομονώθηκε αρχικά από τον Άγγλο επιστήμονα Χαμφρεϊ Ντέιβι (1778-1829). Μολονότι είναι εξαιρετικά δραστικό και κατά συνέπεια ποτέ δεν βρίσκεται σε ελεύθερη κατάσταση, με τη μορφή ενώσεων είναι το έκτο κατά σειρά αφθονίας στοιχείο στη Γη. Χρησιμοποιείται ως αναγωγικό σε διάφορες χημικές ενώσεις και ως ψυκτικό στους πυρηνικούς αντιδραστήρες. Εξάγεται, όπως και το χλώριο από το αλμυρό νερό με τη μέθοδο Ντάουνς.
Οι χρήσεις της καυστικής σόδας
Ο αλίτης είναι επίσης σημαντική πηγή υδροξειδίου του νατρίου. Αυτό το πάρα πολύ διαβρωτικό αλκαλικό (γνωστό γενικά ως καυστική σόδα) χρησιμοποιείται ευρύτατα στην παραγωγή σαπουνιών και χαρτιού. Λαμβάνεται κυρίως με ηλεκτρόλυση από το αλμυρό νερό, ως υποπροϊόν κατά την εξαγωγή χλωρίου και νατρίου.
Δοκιμές και επεξεργασία
Ο αλίτης φαίνεται λιπαρός στην αφή και διαλύεται αμέσως στο κρύο νερό. Αν αφήσουμε αυτό το διάλυμα να στεγνώσει, σχηματίζονται και πάλι μικροί κρύσταλλοι με καθίζηση. Καθώς εμπεριέχει νάτριο, μετατρέπει το χρώμα ανοιχτής φλόγας σε ζωηρό κίτρινο. Αν τεθούν κάτω από υπεριώδες φως, ορισμένα δείγματα εμφανίζουν πράσινη, πορτοκαλί ή κόκκινη φωταύγεια. Ο αλίτης πρέπει να καθαρίζεται με χειρουργικό οινόπνευμα ή κάποια άλλη μορφή καθαρής αλκοόλης. Να φοράτε πάντοτε γάντια κατά την χρήση της αλκοόλης και να την επαλείφετε προσεκτικά με ένα πανί.
Χαρακτηριστικά Αλίτη ή ορυκτού Άλας
Ο αλίτης είναι αλογονίδιο, δηλαδή είναι μέλος μιας ομάδας ορυκτών που αποτελούνται από ένα μεταλλικό στοιχείο ενωμένο με ένα από τα αλογόνα: χλώριο, βρώμιο, φθόριο ή ιώδιο. Ο αλίτης αποτελείται από νάτριο και χλώριο. Οι κρύσταλλοι του αλίτη ανήκουν στο κυβικό σύστημα συμμετρίας. Συχνά εμφανίζονται ως κύβοι, αν και μερικά δείγματα έχουν κοίλες έδρες : αυτοί είναι γνωστοί ως Χοανοειδής κρύσταλλοι. Όταν ο αλίτης δεν είναι κρυσταλλικός, σχηματίζει μεγάλους βόλους ή μικρούς κόκκους. Οι συμπαγείς μάζες αλίτη είναι γνωστές ως ορυκτό άλας.
Το ειδικό βάρος του καθαρού αλίτη είναι 2,16 φορές μεγαλύτερο από το βάρος ίσου όγκου νερού σε θερμοκρασία δωματίου. Ωστόσο, τα δείγματα σπάνια είναι καθαρά και κατά συνέπεια το ειδικό βάρος τους ποικίλλει μεταξύ του 2,1 και 2,2. Αν χτυπήσουμε τους κρυστάλλους του αλίτη με σφυρί ή τους υποβάλλουμε σε πίεση, σπάζουν καθαρά κατά μήκος των ασθενέστερων επιφανειών τους, δηλαδή έχουν τέλειο σχισμό. Αυτό που είναι αξιοπρόσεκτο με το σχισμό του αλίτη είναι ότι αφήνει πίσω τέλεια κυβικά σχήματα.
Προέλευση Αλίτη
Ο αλίτης είναι διαδεδομένος στα κοιτάσματα εβαποριτών, τα οποία έχουν σχηματιστεί από εξάτμιση του αλμυρού νερού κλειστών θαλασσών. Βρίσκεται συνήθως σε παραγενέσεις με ανυδρίτη, γύψο και συλβίνη. Εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα αλίτη βρίσκονται σε πολλά μέρη του κόσμου. Τα πιο σημαντικά υπάρχουν στις ακόλουθες περιοχές: Σάλτσμπουργκ (Αυστρία), Οντάριο (Καναδάς), Νταξ (Γαλλία), Μπεξ στο Καντόνι Βο (Ελβετία), Στράσφουρτ (Γερμανία), Πούντζαμ (Ινδία), Αγκριτζέντο, Κοζέντσα, Ένα και Πίζα (Ιταλία), Βελίτσκα (Πολωνία), Σιβηρία (Ρωσία), Καταλονία (Ισπανία). Σημαντικά ορυχεία αλίτη υπάρχουν επίσης στις πολιτείες Αριζόνα, Καλιφόρνια, Κάνσας, Λουιζιάνα και Νέα Υόρκη των ΗΠΑ και στα Βρετανικά νησιά.
Στην Ελλάδα βρέθηκε στον Άραχθο, στη Μονεμβασιά, στο Μεσολόγγι κ.α Ανάμεσα στις άλλες χώρες που παράγουν σημαντικές ποσότητες αλίτη συγκαταλέγονται οι : Αιθιοπία, Αλγερία, Αργεντινή, Κίνα, Κολομβία και Περού.
Ενεργειακές ιδιότητες Αλίτη
Ο αλίτης είναι ένας θαυμάσιος θεραπευτής. Είναι ορυκτό καθαρισμού, ο αλίτης μπορεί να καθαρίσει την αύρα, να εκτρέψει την αρνητικότητα και την εξισορρόπηση των συναισθημάτων (ιδιαίτερα χρήσιμο για εκείνους που υποφέρουν από εναλλαγές της διάθεσης). Λόγω των ιδιοτήτων καθαρισμού του, ο αλίτης είναι ένα από τα πιο πολύτιμα ορυκτά για να χρησιμοποιήσετε στον καθαρισμό των κρυστάλλων σας. Βάλτε σε ένα μπολ αλίτη και ακουμπήστε τους επάνω, θα τους απαλλάξει από όλη την αρνητική ενέργεια και τις ακαθαρσίες που έχουν συλλέξει με την πάροδο του χρόνου και τη χρήση.
Ο αλίτης ή ορυκτό αλάτι σε Λάμπες χρησιμοποιείται συχνά για να καθαρίσει την ατμόσφαιρα σε εσωτερικούς χώρους και από τις επιβλαβής ηλεκτρομαγνητικές ακτινοβολίες. Είναι πολύ ευεργετικό για όσους πάσχουν από άσθμα, αλλεργίες από τα κατοικίδια ζώα, αλλεργική ρινίτιδα και μούχλα.