Αλοτριχίτης (Ηalotrichite)
- Ομάδα : Θειικά. Ομάδα αλοτριχίτη – πικερινγκίτη
- Κρυσταλλικό Σύστημα : Μονοκλινές
- Χημικός Τύπος : Fe2+Al2(SO4)4 . 22H2O
- Σκληρότητα : 1,5
- Ειδικό Βάρος : 1,9
- Σχισμός : Ασαφής {10}
- Θραυσμός : Κογχώδης
- Χρώμα : Άχρωμο, λευκό, ανοικτό γκρίζο, ανοικτοκίτρινο, ανοικτοπράσινο
- Γραμμή Σκόνης : Λευκή
- Λάμψη : Υαλώδης
Ο αλοτριχίτης είναι ένυδρο θειικό άλας του αργιλίου και του σιδήρου. Το όνομά του προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις «άλως» και «θριξ» λόγω της ομοιότητάς του με τούφα τριχών γύρω από την οποία σχηματίζεται άλως.
Χαρακτηριστικά και προέλευση Αλοτριχίτη
Ανευρίσκεται υπό ανθοειδή μορφή σε αποσαθρωμένα θειούχα κοιτάσματα και οξειδωμένους ορυκτούς άνθρακες πλούσιους σε θείο, σχεδόν αποκλειστικά σε ξηρά, άνυδρα κλίματα (είναι διαλυτός στο νερό). Επίσης ως ίζημα γύρω από φουμαρόλες και θερμές πηγές. Σχηματίζει παραμικτική σειρά με τον πικερινγκίτη. Σχετίζεται με μελαντερίτη, κοπιαπίτη, εψομίτη, αλουνογενή και γύψο.
Είναι παγκοσμίως διαδεδομένος, αλλά σε μικρές ποσότητες. Χαρακτηριστικά δείγματά του ανευρίσκονται στην σολφατάρα του Pozzuoli κοντά στη Νάπολι και στη Σικελία (Ιταλία), στην Ουγγαρία, τη Γερμανία, τη Γαλλία (κοντά στο ακρωτήριο Φινίστερο), τη Σλοβενία, τη Σουηδία, τη Χιλή (περιοχές Κοπιαπό και Αντοφαγάστα) και στη χερσόνησο Καμτσάτκα της Ρωσίας (ως προϊόν ηφαιστειακής δραστηριότητας). Επίσης σε αρκετές Πολιτείες των ΗΠΑ. Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στα μεταλλεία Λαυρίου
και συγκεκριμένα στην περιοχή “Πλάκα”.
Ενεργειακές ιδιότητες Αλοτριχίτη
Δεν είναι ακόμη γνωστές!