Κοράλλι

Κοράλλι (Coral) 

• Ομάδα : Οργανικό πετράδι
  
• Κρυσταλλικό Σύστημα : Εξαγωνικό ή Τριγωνικό
• Χημικός Τύπος : CaCo3
• Σκληρότητα : 3
• Ειδικό Βάρος : 2,68
• Σχισμός :  Δεν έχει
• Θραυσμός : Κογχώδης
• Χρώμα :  Κόκκινο, λευκό, ρόδινο, μπλε, μαύρο, χρυσαφένιο
• Γραμμή Σκόνης : Λευκή
• Λάμψη : Θαμπή έως Υαλώδης
• Φωταύγεια ( Φθορισμός) : Κόκκινη, ρόδινη, υπόλευκη

Το κοράλλι είναι ζωικό πετράδι.Αποτελείται από υπολείμματα σκελετών κάποιων θαλάσσιων οργανισμών που ονομάζονται κοράλλια πολύποδες. Υπάρχουν δύο κύριες ποικιλίες κοραλλιού. Οι μπλε , ρόδινες, κόκκινες και λευκές μορφές αποτελούνται κυρίως από ανθρακικό ασβέστιο, ενώ τα μαύρα ή χρυσαφένια είδη αποτελούνται από μια κερατοειδή ουσία που λέγεται κογχυολίνη. Τα κόκκινα κοράλλια είναι τα πιο ωραία και χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην κοσμηματοποιία. Οι μεγαλύτερες κατασκευές από ζωντανά όντα δεν είναι έργα του ανθρώπου αλλά δημιουργίες μικροσκοπικών οργανισμών, που σχηματίζουν κοραλλιογενείς υφάλους και ατόλες.

Θαλάσσιοι σκελετοί

Τα περισσότερα κοράλλια αποτελούνται από τους σκελετούς των θαλασσιών οργανισμών που ονομάζονται πολύποδες. Οι πολύποδες έχουν κοίλα κυλινδρικά σώματα και ανήκουν στην τάξη Ανθόζωα. Μερικά είδη, όπως τα Caninia, ζουν μοναχικά, συχνά όμως συγκεντρώνονται σε μεγάλες ομάδες και δημιουργούν υφάλους και ατόλες.

Μορφές ασβεστόλιθου

Τα κοράλλια αναπτύσσονται αποσπώντας διαλυμένα ανθρακικά άλατα από το θαλασσινό νερό και μετατρέποντας τα σε ένα σκληρό προστατευτικό κέλυφος. Αυτό το κέλυφος αποτελείται από ανθρακικό ασβέστιο, μια ένωση που είναι το κύριο συστατικό του ασβεστόλιθου, του αραγωνίτη και του ασβεστίτη. Με αυτό τον τρόπο το κοράλλι αναπτύσσεται 0,5 έως 2,8 cm  ετησίως.

Άλλες μορφές κοραλλιών

Μερικά κοράλλια αποτελούνται από μια ουσία που λέγεται Κογχυολίνη. Πρόκειται για μια ινώδη και μη διαλυτή πρωτεΐνη που αποτελεί τη βασική δομή όλων των θαλάσσιων κοχυλιών. Υπάρχουν πάνω από 2000 είδη κοραλλιών. Το πιο σπάνιο είναι το μπλε κοράλλι, του οποίου υπάρχει μόνο ένα είδος, το Coenothecalia. Το κοράλλι ζει μόνο σε νερό που η θερμοκρασία του ξεπερνά τους 22 C. Τα πιο πολλά κοράλλια απαντώνται στα τροπικά νερά, μερικά είδη όμως ζουν στα πιο θερμά τμήματα της Μεσογείου. Αν υπάρχει η

κατάλληλη θερμοκρασία το κοράλλι αναπτύσσεται σε οποιαδήποτε βάθος, από τα πιο ρηχά νερά μέχρι τα 6000 μέτρα.

Μεγάλο κοραλλιογενές φράγμα

Το κοράλλια καλύπτουν περίπου 600.000 τετρ. χλμ. της Γης. Η μεγαλύτερη κατασκευή από κοράλλια είναι το Μεγάλο Κοραλλιογενές Φράγμα έξω από τις ανατολικές ακτές της Αυστραλίας. Έχει μήκος 2.000 χλμ. και πλέον και είναι ορατό από τη Σελήνη.

Χαρακτηριστικά κοραλλιού

Το κοράλλι σχηματίζεται από τα υπολείμματα του σκελετού ενός ζωντανού οργανισμού  και έτσι η ακριβής χημική του σύσταση είναι πολύ μεταβλητή για να ταξινομηθεί σε κάποια από τις καθιερωμένες ομάδες ορυκτών και πετραδιών. Τα περισσότερα δείγματα είναι, στην πραγματικότητα, σχεδόν καθαρό ανθρακικό ασβέστιο, δεν είναι όμως βέβαιο ότι αυτή η σύσταση υπάρχει στις ίδιες ποσότητες σε όλα τα δείγματα. Τα κοράλλια δεν σχηματίζουν κρυστάλλους , τα δείγματα όμως δεν είναι τελείως άμορφα και φαίνονται να παίρνουν πολλά  από τα χαρακτηριστικά των στενά συγγενικών μεταξύ τους συστημάτων συμμετρίας εξαγωνικού ή τριγωνικού. Τα πολυτιμότερα κόκκινα κοράλλια είναι θαμπά  όταν τα βγάζουμε από τη θάλασσα, αλλά αποκτούν μια υαλώδη λάμψη όταν στιλβώνονται ως πετράδια.

Η αξία του κοραλλιού ως πετράδι είναι περιορισμένη γιατί είναι πολύ ευαίσθητο στη θερμότητα και ξεθωριά

ζει με την καθημερινή χρήση και φθορά. Είναι επίσης πολύ μαλακό, κατέχοντας μόλις το 3 στην κλίμακα Μος για την σκληρότητα: χαράζεται με την άκρη ενός νομίσματος. Όταν το κοράλλι εκτεθεί σε ακτινοβολία που εκπέμπει υπεριώδης λυχνία, εμφανίζει ένα διακριτικό κόκκινο, ρόδινο, ή υπόλευκο δικό του φως. Η επιστημονική ονομασία αυτού του φαινομένου είναι φωταύγεια.

Προέλευση κοραλλιού

Τα περισσότερα κοράλλια βρίσκονται στα ρηχά, τροπικά νερά που εκτείνονται περίπου μεταξύ 30 μοιρών βόρεια και 30 μοιρών νότια του ισημερινού. Οι πολύτιμες μορφές κόκκινη και ρόδινη βρίσκονται γύρω από τις ακτές της Ιαπωνίας και στη Μεσόγειο θάλασσα, γύρω από τις ακτές της Αφρικής, στην Ερυθρά θάλασσα και στα νερά της Μαλαισίας. Τα πιο σημαντικά κοιτάσματα μαύρων και χρυσαφένιων κοραλλιών βρίσκονται έξω από την Αυστραλία , στην Καραϊβική θάλασσα, στον ινδικό ωκεανό, και γύρω από την Χαβάη και τα άλλα νησιά του Ειρηνικού ωκεανού. Η μοναδική και ωραία μπλε μορφή κοραλλιού βρίσκεται στα ισημερινά νερά του Ατλαντικού, έξω από τις ακτές του Καμερούν.

Ενεργειακές ιδιότητες κοραλλιών

Το Κοράλλι είναι γνωστό από την αρχαιότητα καθώς πίστευαν ότι μπορούσε να αποτρέψει τις αρρώστιες του σώματος αλλά και την οικονομική κατάρρευση. Σαν κόσμημα χρησιμοποιούνταν για να προστατέψει από δερματικές παθήσεις αλλά και να βοηθήσει στο διαλογισμό και τον οραματισμό.

Προστατεύει τα παιδιά, τόσο από τη βασκανία όσο και από διάφορα ατυχήματα, γι’ αυτό ακόμα και σήμερα κρεμούν σ

τις κούνιες των μωρών ένα κομμάτι κοράλλι. Θεωρείται δυνατό αντικαταθλιπτικό, τονώνει τη θηλυκή ενέργεια και αποτρέπει τα αρνητικά συναισθήματα και τις βίαιες αντιδράσεις. Διώχνει τη σύγχυση, ευνοεί τη θετική σκέψη και ακονίζει το νου. Είναι πολύτιμος φίλος σε περιόδους εξετάσεων.

Προσφέρει μιας πρώτης τάξης προστασία για τους ναυτικούς, τους δύτες, τους ψαράδες και γενικά όσους ασχολούνται με τη θάλασσα. Φέρνει ευημερία, πλούτη και προκοπή, θεωρείται προστατευτικό και καλότυχο. Τονώνει τη γονιμότητα, υποστηρίζει μια καλή εγκυμοσύνη και διευκολύνει τη διαδικασία του τοκετού.

Καλό για τις γυναίκες και την περίοδο της έμμηνου ρύσης. Βοηθά τα παιδιά να περάσουν πιο εύκολα τις παιδικές μεταδοτικές ασθένειες, όπως η ιλαρά και η ανεμοβλογιά.