Γρανάτες: Αλμανδίνης (Almandine garnet)

Αλμανδίνης Γρανάτης ( Almandine garnet )

Κρύσταλλοι Αλμανδίνη γρανάτη

• Ομάδα : Πυριτικά.
• Κρυσταλλικό Σύστημα : Κυβικό.
• Χημικός Τύπος : Fe₂AI₂(SiO₄)₃
• Σκληρότητα : 7-7,5
• Ειδικό Βάρος : 4, 1 – 4,3
• Σχισμός : Δεν παρουσιάζει.
• Θραυσμός : Κογχώδης.
• Χρώμα : Κόκκινο.
• Γραμμή Σκόνης : Λευκή.
• Λάμψη : Υαλώδης μέχρι ρητινώδης.
• Φωταύγεια ( Φθορισμός) : Δεν παρουσιάζει.
• Αναβάθμιση : Δεν είναι γνωστή.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΑΛΜΑΝΔΙΝΗ ΓΡΑΝΑΤΗ

Ο γρανάτης αλμανδίνης είναι πυριτικό άλας του σιδήρου και του αργιλίου. Είναι ένα ωραίο πετράδι, που χρησιμοποιείται και ως λειαντικό σε χαρτί και σε ύφασμα. Ο γρανάτης Αλμανδίνης ( αναφέρεται συχνά αλμανδίνης για συντομία) μπορεί να είναι βαθυκόκκινος , καστανοκόκκινος , ή και καστανόμαυρος. Πήρε το όνομα του από την αρχαία πόλη Αλάβανδα της Καρίας, στην Μικρά Ασία.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΑΛΜΑΝΔΙΝΗ ΓΡΑΝΑΤΗ

Όπως όλοι οι γρανάτες , ο αλμανδίνης είναι μέλος της ομάδας των πυριτικών ορυκτών και πετραδιών. Οι κρύσταλλοι του αλμανδίνη ανήκουν στο κυβικό σύστημα ( στο ίδιο σύστημα με το κοινό αλάτι, τον αλίτη) αλλά συνήθως εμφανίζονται με δωδεκαεδρική περιβολή. Τα δείγματα του αλμανδίνη είναι συνήθως διαφανή ή αδιαφανή.

Η λάμψη τους ποικίλλει συνήθως μεταξύ υαλώδους και λιπαρής ( ρητινώδους ). Οι διαφώτιστοι αλμανδίνες είναι σπάνιοι και έχουν καταπληκτική λάμψη. Ο αλμανδίνης έχει βαθμό σκληρότητας 7 με 7,5 στην κλίμακα Μος, την ίδια με άλλους γρανάτες, αλλά ο αλμανδίνης θεωρείται το σκληρότερο μέλος της ομάδας (μια από τις αδυναμίες της κλίμακας Μος είναι ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μετρηθούν με ακρίβεια οι πολύ μικρές διαφορές σκληρότητας ).

Μολονότι δεν παρουσιάζει σχισμό , μερικά δείγματα εμφανίζουν, όταν υπόκεινται σε πίεση, ένα επίπεδο αποχωρισμού. Θραύεται ανώμαλα όταν χτυπηθεί με αιχμηρό αντικείμενο, αφήνοντας ένα σχέδιο που μοιάζει με την εξωτερική επιφάνεια του οστράκου. Το χρώμα του αλμανδίνη είναι κόκκινο. Μερικές φορές το κόκκινο έχει μια απόχρωση προς το μπλε-μοβ ή το καστανό. Η ποικιλία του που έχει χρώμα βαθύ κόκκινο προς πορφυρό χρησιμοποιείται ως πολύτιμος λίθος.

ΠΟΙΚΙΛΕΣ ΧΡΗΣΕΙΣ ΑΛΜΑΝΔΙΝΗ ΓΡΑΝΑΤΗ

Πολύτιμη ποικιλία Αλμανδίνη γρανάτη

Οι αλμανδίνες είναι συμπαγείς αλλά εύθραυστοι και, όταν κόβονται σε έδρες , οι ακμές τους ξεφτίζουν εύκολα. Αυτό μειώνει την αξία τους ως πετράδια σε σχέση με τους πολυτιμότερους γρανάτες, ωστόσο είναι πολύ χρήσιμοι στη βιομηχανία , όπου χρησιμοποιούνται ως λειαντικά σε γυαλόχαρτα και καθαρισμό άλλων υλικών της ίδιας σκληρότητας. Ο αλμανδίνης είναι συνήθως πιο σκούρος από τον πυρωπό. Πολλά δείγματα περιέχουν εγκλείσματα , συνήθως από ρουτίλιο ή κεροστίλβη. Όταν ο αλμανδίνης που περιέχει τέτοια εγκλείσματα κόβεται σε καμπουσόν συνήθως εμφανίζει ένα ελκυστικό τετράκτινο αστέρι.

Επειδή οι πιο σκούροι αλμανδίνες δεν είναι πολύ ελκυστικοί, κόβονται σε καμπουσόν και συχνά δημιουργείται στη βάση τους ένα έγκοιλο για να περνάει περισσότερο φως από το λίθο και να ενισχύεται το χρώμα του. Οι αλμανδίνες που δεν κόβονται καμπουσόν , κόβονται με έδρες ή σε χάντρες για περιδέραια και σκουλαρίκια. Χρησιμοποιείται επίσης ευρύτατα και η μεικτή κοπή . Οι επιφάνειες της κορωνίδας και του ουρανίσκου του πετραδιού κόβονται σε γωνία 40° .

Επειδή δεν χωρίζονται όλα τα δείγματα όταν υποβληθούν σε πίεση , κατά μήκος των ασθενέστερων επιπέδων τους , λέμε ότι τα πετράδια και τα ορυκτά δεν παρουσιάζουν σχισμό. Υπάρχουν , ωστόσο , ορισμένες περιπτώσεις που μερικά δείγματα αλμανδίνη μπορεί να παρουσιάζουν μια περιορισμένη μορφή σχισμού, η οποία είναι γνωστή ως επίπεδο αποχωρισμού.

ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ Ο ΑΛΜΑΝΔΙΝΗΣ ΓΡΑΝΑΤΗΣ                                                              

Ο αλμανδίνης γρανάτης απαντάται σε όλο τον κόσμο μέσου βαθμού μεταμορφωμένα πετρώματα. Τα πετρώματα αυτά ήταν πριν από εκατομμύρια χρόνια ιζηματογενή ή πυριγενή , αλλά στη συνέχεια μεταμορφώθηκαν από την πίεση και τη θερμότητα και μερικές φορές με την προσθήκη ή την αφαίρεση ξένων υλών.

Αυτές οι αλλαγές επηρέασαν τον ιστό και την υφή τους. Ο αλμανδίνης απαντάται ειδικότερα σε σχηματισμούς πετρωμάτων που περιέχουν σημαντικές ποσότητες μεταλλικού μαγγανίου, αν και το ίδιο το μαγγάνιο δεν αποτελεί μέρος του πετραδιού. Βρίσκεται επίσης (αν και λιγότερο συχνά) σε μερικούς γρανιτικούς και πηγματιτικούς σχηματισμούς πετρωμάτων, καθώς και σε μικρές , περιορισμένες περιοχές (ζώνες καυστικών φαινομένων) σε μαγματικές διεισδύσεις και σε κοκκώδεις αλλουβιακές αποθέσεις όπου παίρνει συνήθως τη μορφή αποστρογγυλεμένων χαλικιών ή κόκκων.

Όταν δεν σχηματίζει κρυστάλλους , ο αλμανδίνης γρανάτης μπορεί να υπάρχει σε μεγάλους βόλους  ( συμπαγής –μασίφ όψη). Τα κύρια κοιτάσματα αλμανδίνη γρανάτη βρίσκονται στην Αυστραλία , στη Βραζιλία , στην Ινδία, στη Μαδαγασκάρη, στη Σρί Λάνκα, και στην Τανζανία. Οι μεγαλύτεροι κρύσταλλοι έχουν βρεθεί στο Νορθ Κρικ της πολιτείας της Νέας Υόρκης(ΗΠΑ). Γρανάτες αστέρες( δηλ . δείγματα που εμφανίζουν αστερισμό) βρίσκονται σε πολλές περιοχές , αλλά οι καλύτεροι προέρχονται από το Αϊντάχο των ΗΠΑ. Κατώτερα κοιτάσματα εξορύσσονται στην Αυστρία , στη Γροιλανδία, στην Ιταλία, στη Ζάμπια, και στα υψίπεδα της Σκοτίας.

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΑΛΜΑΝΔΙΝΗ ΓΡΑΝΑΤΗ

Αναζωογονεί και δημιουργεί το αίμα, ρυθμίζει την πίεση του , θεραπεύει τα αρθριτικά, ρευματισμούς , τις διαλείψεις στη σκέψη και δυναμώνει την σεξουαλική ικανότητα. Αποφορτίζεται σε τρεχούμενο νερό, μετά βυθίζεται σε δυνατό αλατούχο διάλυμα και επαναφορτίζεται γρήγορα στο φως του ήλιου.